Johan Klein

Over Johan

Het was in eerste instantie mijn vader die mij, in zijn provisorische doka, op het pad van fotografie bracht. Via mijn docent audio-visuele vorming op de Mikojel Akademie ontdekte ik de autonome fotografie, een visuele uitingsvorm die een belangrijke rol in mijn leven zou gaan spelen.  

De techniek van de fotografie scherpte ik aan door een tweejarige opleiding reportagefotografie, maar mijn hart lag toch bij de autonome variant die, vond ik, beter bij mij paste. Kortstondig heb ik nog in opdracht gewerkt, maar ik besloot toch te gaan voor de vrije expressievorm. 

Na enkele jaren Den Haag keerde ik terug naar het Zeeuws-Vlaamse. Mijn fotowerk bewoog zich in de richting van kunst, met Hans de Ruiter (Axel) als grote inspirator. Ik sloot me aan bij het CBK Zeeland en werd lid van de kunstenaarsgroep ‘Niets is alles, alles is niets’. Met deze groep exposeerden we in verschillende steden in Nederland. Later werd ik lid van de Zeeuwse Kunstkring en ging ik fotografiecursussen geven bij Toonbeeld en de laatste jaren bij Jorgphotography in Terneuzen. De afgelopen decennia exposeerde ik in verscheidene galeries, musea en tijdens kunstprojecten.